bana sorarsan

bana sorarsan pek bi numara yok hayatımda.geldiği gibi geçiyor olabildiğince şu sıra.çok hesabetmiyorum dolayısıyla.
bana sorarsan yalnız da kalabilmeli adam dediğin kişisel kalabalığının tam ortasında.
bana sorarsan aslında gürültülü yaşamalı insan bütün sessiz saatlerinin arasında.-sessizliğin gürültüsünü bilir misin sağır eder alışık olmayanı.-
bana sorarsan her şeyin  dengesini anlamalı,terazinin bi yanı ağır basmamalı yani.yok bu burcumdan değil , öyledir belki de.
bana sorarsan çok ta düşünmemeli üstüne, akışına bırakmalı işte.
yani bana sorarsan biraz sayıklamaya benziyor yaşamak -çok sağlama yapmadan konuşursun ya  kendinle.-
sahi sen konuşurmusun kendinle?
bana sorarsan herkes her zaman kendiyle konusur aslında karşısında başkası varsa da. oralarda birileri de yarım kalmış cümlelerine yüklemler bulur senin gürültünden.- sen ne dersen de, kendi devrik cümlelerine devşirme eylemler ararlar anlayacağın- hayatın kendisi kurallı gibi sanki, senin üzerinden kurallandırırlar başıboş gezintilerini.hesabını da sen verirsin sonuç olarak.
bana sorarsan ben doğaçlama yaparken başkasına kural koymak şirktir.laiksen fırsat eşitsizliğidir.komunistten zıkkımın köküdür.
bana sorarsan böyle olur işte...
yani işte;
bana sorma bi daha....